Part V

Lieve iedereen,

Een vlucht van 1 uur en 50 minuten brengt ons van de rode woestijnen in de Northern Territory naar de landbouw- en veeteeltgebieden in South Australia.
In Adelaide, de mooie, verzorgde hoofdstad van de bijna 1 miljoen vierkante kilometer grote staat, gaat een kort, achtdaags "Cheapa/Apollo-campervan-avontuur" van start en beginnen wij tevens aan "our last part of Australia".
Het geplande idee om Kangaroo Island te bezoeken is helaas gauw van de baan. Behalve dat het (retour) 250 kilometer naar de ferry rijden is, vinden wij een oversteek van bijna 400,- dollar voor een kleine 24 uur eilandgenot erg prijzig en het racen niet waard. Twee nachten op een camping aan zee in het noorden van Adelaide met weinig doen, is lang niet zo leuk maar zorgt wel voor rust en acclimatisatie. De overstap van de extreme droogte en warmte (40 graden) in de woestijn naar een stad tussen de heuvels en zee met een temperatuur die zo'n 20 graden lager ligt met -niet te vergeten- een harde, koude zeewind valt -ondanks dat de zon schijnt- ons best zwaar.

Via het zuidelijker gelegen Victor Harbor, waar wij per houten loopbrug de oversteek maken naar Granite Island (een eiland dat bekend staat om zijn dwergpinguins en zijn ligging en onverwoestbaarheid - graniet), reizen wij dwars door het "Coorong National Park" naar "Mount Gambier". Het nationale park strekt zich uit over 130 kilometer en kent " bewegende " zandduinen die de zoutwaterlagoons beschermen tegen de zuidelijke oceaan. In de droogstaande rivierbeddingen spotten wij springende kangoeroes en emu's. Dit laatstgenoemde struisvogelachtige dier hadden wij tot deze rit alleen nog maar in de "Australia Zoo" mogen aanschouwen.

"Mount Gambier", gelegen op de helling van een slapende vulkaan met vier kratermeren (waarvan er twee door een dalend grondwaterpeil opgedroogd zijn), is het stadje dat wij de volgende dag met veel plezier bezoeken. "Blue Lake", het grootste kratermeer, waar je in drieënhalve kilometer omheen kunt lopen, is dé attractie met zijn kleurverandering: van groen grijs in de wintermaanden tot helderblauw in de zomer. De kleur blauw is zo spectaculair (en tijdens ons bezoek is het nog niet eens op zijn blauwst, zo vertellen inwoners ons) dat wij van mening zijn dat als je er ooit in de buurt bent en -niet onbelangrijk- het de juiste tijd van het jaar is, het een "must see" is. De 4,2 kilometer lange "Mountain Trail" met een aantal flink steile stukken maakt ook een bezoek aan "Valley Lake", het tweede kratermeer, ook de moeite waard.
Aan het einde van de middag bezoeken wij "Tower Hill State Game Reserve", een wildreservaat zo'n 12 kilometer ten westen van " Warrnambool". Tussen de wanden van de "Tower Hill", de diepe krater van een uitgedoofde vulkaan, is een fascinerende wildernis ontstaan met kangoeroes, koala's, emu's en duizenden vogels. Wij rijden stapvoets over de 1 kilometer lange ringweg door dit prachtige gebied en stappen vaak uit om oog in oog te staan met bovengenoemde dieren.

De "Great Ocean Road" (GOR) begint in "Warrnambool", een walvisvaardersdorp, en loopt tot aan "Torquay", het walhalla voor surffanaten, en is een attractie op zich.
De 345 kilometer lange weg langs de kust slingert zich langs eindeloze stranden en steile kliffen. Witschuimend breken de golven van de turquoise glinsterende oceaan op zandbanken en adembenemende rotsformaties. Het helderblauwe water en de felle hoogstaande zon (ja, wij hebben prachtig weer en geluk als wij horen dat het weer niet best is geweest tot op heden) laten de door het zeewater uitgesleten kalksteensculpturen extra mooi "opdoemen"
De vele scenic lookouts in het "Port Campbell National Park" ("Bay of Islands"; the Grotto; "London Bridge"; "the Arch"; "Loch Ard Gorge" en "12 Apostles") laten ons bijna om de 300 meter stoppen en bieden de mogelijkheid om vele foto's te maken.
Na de "12 Apostles" voert de "GOR" kilometers door koele bossen en kleine, verstopte boerderijen. De hoge bomen en "slingerwegen" doen ons terugdenken aan ons verblijf in "Cape Tribulation", helemaal aan het begin van onze reis.
Via een 13 kilometer lange, smalle weg rechts van de " GOR" rijden wij door het "Cape Otway National Park". Er zitten hier ontelbaar veel schattige koala's. Een paar dagen na ons bezoek zijn deze koala's op het nieuws. Er is een overschot en er worden 400 dieren overgeplaatst naar "Lorne", een ander gebied aan de " GOR".
Na een overnachting op een camping tussen de koala's rijden wij terug naar de "GOR" en vervolgen wij onze route langs deze indrukwekkende weg.
Na amper 4 kilometer rijden, maken wij een stop bij "Maits Rest". Van de parkeerplaats loopt een plankenpad door een betoverend stukje zeldzaam regenwoud. De "Giants" ('s werelds grootste bomen (100 meter) die in bloei kunnen staan), de reusachtige boomvarens en torenhoge eucalyptusbomen, de bemoste oerwoudreuzen...in een klein half uur zien wij een heleboel.
In het leuke vissersdorpje "Apollo Bay", zo'n 130 kilometer ten zuidwesten van Melbourne, met een strand en een prachtig open achterland, eten wij op een terras in de brandende zon een heerlijk taartje alvorens wij slingerend langs steile kliffen en verlaten stranden via "Lorne", "Anglesea" en "Bell's Beach" (met een stop bij de "Historical Marker", een gedenkteken aan de bouwers van de weg) naar "Torquay", het eindpunt (of beginpunt; het is maar net hoe je de " GOR" rijdt) rijden. Het is nog een kleine 100 kilometer naar Melbourne, onze eindbestemming.

Melbourne is een hippe modestad bekend om haar multiculturele samensmelting, culturele veelzijdigheid, uitgaansgelegenheden, winkels en interessante musea.
Het is een stad met veel afwisseling tussen moderne gebouwen en 19e eeuw architectuur. Fraaie victoriaanse gebouwen staan naast 'stoere' wolkenkrabbers (waaronder onze studio in "City Tempo Melbourne") en dit geeft de hoofdstad van de deelstaat Victoria een bepaalde charme.
Tussen de bebouwing in vind je uitgestrekte parken als de "Queen Victoria Gardens", de "Royal Botanic Gardens" en de "Fitzroy Gardens" (met "Model Tutor Village" en "Fairy Tree") waar het heerlijk vertoeven is met het warme weer.
Het is gaaf om (op 19 november) de verjaardag van Daan (onze tweede dag in Melbourne) met 31 graden in het laatstgenoemde park te kunnen vieren en 's avonds in het luxe " Crown Entertainment Complex" te genieten van de nieuwe James Bond film ("Spectre").
Melbourne is ook dé sport hoofdstad van Australië. Het is voor sportliefhebbers zoals wij erg leuk om een kijkje te kunnen nemen bij de "Melbourne Cricket Grond". Het is een enorm sportcomplex met, anders dan de naam doet vermoeden, niet alleen cricket, maar ook -op een steenworp afstand van elkaar- een atletiekbaan, een zwemstadion en de tennisbanen van de Australian Open.

Op eenentwintig november verlaten wij Australië al vroeg in de ochtend. Het eerste deel van de reis zit erop. Op naar Nieuw-Zeeland, waar een nieuw avontuur van start zal gaan...

Veel liefs en (onze laatste) koala-knuffels...